به گزارش ایوان کتاب ، کتاب «روایت و سیاست در تاریخ صدر اسلام: خلفای راشدین» نوشته طیب الحِبری با ترجمه محمدرضا مرادی طادی در ۶۴۰ صفحه با شمارگان ۷۷۰ نسخه و با قیمت ۲۲۰ هزارتومان در نشر نامک منتشر شده است.
درمقدمه مترجم میخوانیم: کتاب پیشرو، شاید بعد از کتاب «بعض مثالب النواصب فی نقض بعض فضائح الروافض»، مشهور به «نقض»، نوشته نصیرالدین ابوالرشید عبدالجلیل بن ابیالحسین بن ابیالفضل قزوینی رازی، که در رد اتهامات واهی وارد به جریان اصیل شیعه در میانههای قرن ششم هجری قمری نگاشته شده است، یکی از جالبترین و استوارترین متون در دفاع از حقانیت علیبن ابیطالب (ع) بر جانشینی پیامبر (ص) است. نکته شگفتانگیز کتاب اینجاست که تماما این حقانیت را نه از موضعی درون دینی و بر مبنای دعاویی همچون نص و یا حدیث غدیر، بلکه از منظری برون دینی و روششناسیهای تاریخنگاری جدید اثبات کرده است. اگر بخواهیم مدعای کتاب را در یک جمله خلاصه کنیم باید چنین بگوییم: «تمام متون تاریخی صدر اسلام، تاریخ را نه بر مبنای آنچه که رخ داده است، بلکه وفق منافع اصحاب قدرت (به یژه عباسیان) به گونهای روایت و قرائت کردهاند که علی را از همه جهات، از تاریخ حذف کنند و حق خلافت ایشان را- به عنوان جانشین راستین پیامبر – انکار کنند.»
در نوشته پشت جلد کتاب هم میخوانیم: نویسنده با عنایت به سنتی که تحت عنوان تاریخنگاری تجدیدنظرطلب، یا مکتب تجدیدنظرطلبی در مطالعات اسلامی در میان برخی از اسلامشناسان غربی شکلگرفته، کوشیده است بر همان شکافی دست بگذارد که مبنای معرفتشناختی این مکتب است: یعنی تفاوت «رویداد» و «روایت». تاریخ اسلام آنگونه که روایت شده، رخ نداده است. پُر بدیهی است که هیچروایتی تناظر دقیقی با رویداد ندارد، اما این نوع نگاه به تاریخ، همانقدر که میتواند بنبستهای روششناختی را بگشاید و افقهای جدید را بر روی اهل تحقیق به نمایش بگذارد، از این خطر هم خالی نیست که تاریخ را در نهایت به تراکمی از روایتها تقلیل بدهد و مبنای هستیشناختی آن را در مخاطره اندازد. اما حُسن کار طیب الحبری این است که برخلاف دیگر تجدیدنظرطلبان، این شکاف را از درون متون اسلامی توضیح میدهد و تلاش میکند در پَساپُشبِ انبوهه متون به حقیقتی اشاره کند که سایه کمرنگی از «رویداد» یا فکت تاریخی را در خود حمل میکند.
«عرفانِ عصرِ جدید» نوشته همایون همتی در ۳۲۴ صفحه با شمارگان ۸۸۰ نسخه و به بهای ۱۱۰ در نشر یاد شده در دسترس مخاطبان قرار گرفته است.
در مقدمه مولف میخوانیم: کتاب حاضر در نقد عرفانهای جدید نگاشته شده است. شناخت این عرفانهای فرقهای جدید برای جامعه امروز ما ضرورت دارد. عرفانهای نوپدید روزگار ما در حقیقت «معنویتهای بیخدا» هستند و هیچ پیوندی با دین خاصی ندارند. بعد از جنگهای جهانی اول و دوم، در جوامع اروپایی، از سویی در پی بحران شدید و پیامدهای جنگ مثل بیکاری، از دست دادن خانواده، فقر، یأس و پوچی، فروپاشی شیرازه زندگی و جامعه و از سوی دیگر نا کارآمدی فرهنگ کلیسا و کساد آن، مردم به پوچگرایی (نیهیلیسم) و بیدینی گراییدند. اضطراب، تنهایی، بیهدفی و بیمعنایی زندگی، عطش معنوی را در آنها بیدار کرد اما به جای عرفانهای دینی و پناه بردن به کلیسا به «معنویتهای سکولار» روی آوردند. در چنین شرایطی عرفانهای نوپدید ایجاد شد.
به دلایل سیاسی و ارتباطی و جهانیسازی و… این عرفانها به کشورهای مسلماننشین به ویژه ایران هم سرازیر شدند. از جمله این دلایل، فلجساختن ذهنها و اندیشهها و مقابله با مذهب انقلابی شیعه و مهار انقلاب اسلامی در ایران بود.
با ورود این عرفانها به ایران بهخصوص در میان دانشجویان و جوانان، آسیبهای جدی به فرهنگ و تفکر اسلامی وارد آمد وتحریفاتی را وارد فرهنگ دینی مردم کرد. امروز بیش از ۳۰ هزار مکتب عرفاننما، سعی دارند از راههای مختلف شادی، امید و لذت دنیوی را مقصد نهایی انسان و ابلیس را سر منشأ خیر و شادی معرفی کنند.
در نوشته پشت جلد کتاب هم آمده است: کتاب حاضر که حاصل تأملات سالیان نگارنده است به نقد عرفانهای نوپدید میپردازد. در فصول آغازین به ماهیت و کارکردهای عرفان اشاراتی میرود و سپس به عرفانهای دینی که در بستر ادیان بزرگ الهی پدیدار گشتهاند میپردازد. و سپس تاریخچه و اصول و مبانی عمده عرفانهای عصر جدید را معرفی میکند.
این کتاب از سر اعتقاد راسخ به عرفان و اهمیت آن در زندگی بشر نگاشته شده و در واقع نوعی آسیبشناسی و آفتزدایی از عرفان اصیل و حقیقی است که در روزگار آشوبناک و فتنهخیز کنونی رواج و رونق یافته و با شعارهای فریبنده، مشتاقان معنویت را به خود مشغول ساخته است.
دیگر کتاب منتشر شده در نشر نامک کتاب «قاسم بن ابراهیم و اصول اعتقادی زیدیه» ننوشته ویلفرد مادلونگ با ترجمه شیرین شادفر است که در ۴۰۰ صفحه با شمارگان ۱۰۰۰ نسخه و با قیمت ۱۵۰ هزار تومان عرضه شده است.
در نوشته پشت جلد کتاب میخوانیم: مادلونگ در اثر حاضر به بررسی مذهب زیدیه پیش از قاسم بن ابراهیم رسی، دستاوردها و اهمیت قاسم در این مذهب، تأثیر دیرپای او بر آن و تغییر و تحول فکری و سیاسی بعدی آن میپردازد.
ثبت دیدگاه